الفما | “نفس‌الامر” | شعری از روزبه کمالی     الیومْ راستین‌ اِدبار باش دوری که روزان‌ْروزان ثُم عَظمِ عامِ نیاکان ناگهان موجبی پیش‌آمد کرد تاثیر تو نفس‌الامر است من خا... بیشتر بخوانید

الفما | “عطرماه ” | شعری از آنیما احتیاط     از راه پله بالا آمد با پیشانی بلند موهاش کنار عطرماه لکه خاکستر انداخت دویدن خرگوش ها در پیاده رو تماشایی است دویدن خرگوش ه... بیشتر بخوانید

الفما | شعری از محمد آشور آتشِ زیرِ پوست     از عشق نگویم وُ دست­‌هایم در جیب پوست بیندازد وُ زبانم در دهان پوست بیندازد وُ من پوست… و «من»ی دیگر بردارم از درونم وُ پوستی نو بپوشم... بیشتر بخوانید

الفما | شعری از فرناز فرازمند محال من که خیال تو شب‌ها شبدیز یال تو بر گونه‌ام می‌ریزد و بیدار می‌شوم اما پرده است که باد آورده باد یا او که نمی‌دانم او که مجال نداده بردارم انگشتی عسل از کن... بیشتر بخوانید

الفما | شعری از روزبه حسینی ” دیشب خوابِ دست‌های تو را دیدم ”       دیشب خواب دست‌های تو را دیدم دست‌های تو را که روی لیز از من چراغ می‌خواستند از من اختراع می‌خوا... بیشتر بخوانید