الفما | شعری از یدالله رویایی     لبریخته‌ها ۱۳۴ کلمه‌ای از تو امانتِ گوشتم وقتی که در مسیر عصب‌ها می‌گردد و خوابِ مار آشفته می‌کند در دام‌های جذبه، چشم‌های مار دنبال کلاف‌های پیچی... بیشتر بخوانید

الفما | شعری از یدالله رویایی   دلتنگی‌ها ۹ در باز بود اما، بسیار دور بود. ما با نقیب قافله می‌رفتیم و خون ما که بوی سرخ حماسه داشت مار و سراب را، تا انتهای حافظه می‌برد در انتهای حافظه... بیشتر بخوانید

شعر | یدالله رویایی     جای پای تو رسمِ فرار جاده‌ای که از کنار تو رد می‌شد ردّ پای تو می‌شد و دستِ ردّ تو بر جاده‌ای که از کنار تو رد می‌شد روی راه رفته چشم خونریزی ریگ بودُ زانو... بیشتر بخوانید

یداله رویائی | “من از دوستت دارم” با صدای شاعر بیشتر بخوانید

تن ِ زبان «این تن ِ من است، بخوریدش» ( مسیح) ا) انسان برهنه تنها نیست هیچ انسان عجیبی تنها نیست وقتی که قله‌هایش را پوست می‌گستراند و هواهای من از پوست صعودِ هوایند شکاف از قلّه می‌گیرند و م... بیشتر بخوانید