دريا زدگی در متن
يادداشتی بر «درمان دريازدگی» اثر غزل مصدق
آنيما احتياط
لاية اول : متون چندزبانی
يکی از کهن ترين متنهای چندزبان، سنگنوشتة خشايارشاه در نزديکی درياچة وان ترکيه است که به سه زبان پارسی باستان، اکدی و عيلامی نوشته شده است. قدمت اين کتيبه به ۴۸۵–۴۶۵ پیش از میلاد میرسد.متون چند زبانی را می توان به متون چندزبانی با ويژگی «هم زمانی» و «درزمانی» تقسيم بندی کرد که به اختصار آنها را متون «چندزبانی هم زمانی» و «متون چندزبانی درزمانی» میناميم. متون«چندزبانی هم زمان»، را اين گونه تعريف میکنيم: يک متن مرجع قرار گرفته و متون ديگر ترجمة آن متن هستند.«سنگ نوشتة خشايارشاه» و يا «سنگ روزتا» که قدمت آن به ۱۹۶ سال پيش از ميلاد برمی گردد از جملة اين متون هستند.متون «چندزبانی درزمانی»، متونی هستند که نويسنده يا نويسندگان آن، در روند نوشتن متن از چند زبان استفاده میکنند بی آنکه زبانی ترجمة زبان ديگر باشد. به عنوان مثال کتاب عبهر العاشقين اثر شيخ روزبهان بقلی که به دو زبان فارسی و عربی نوشته شده است و يا شعرهايي از حافظ وجود دارد که يک مصرع فارسی و مصرع ديگر عربی است.
اگر هرمتنی را يک فرآيند درحال شدن «فرهنگی~ تاريخی» در نظر آوريم، اين پرسش بيش از پيش حائز اهميت خواهد شد که: چه ضرورتی وجود داشته يا دارد که يک نويسنده در روند نوشتن خود از چند زبان استفاده کند؟ در خصوص سنگ نوشتهها ، تنوع زبانهای تحت امپراطوری پادشاهان شايد پاسخی سر راست به نظر آيد، اما وقتی اين پديده را در زمان معاصر و در متون معاصر مورد مطالعه قرار میدهيم پرسش به اين پاسخ دشوار خواهد شد و نياز به تحليل لايههای متنوع در گسترههای زبانشناسی، فلسفی و تاريخی دارد، اما پيرامون اين پرسش می توان پای خصيصة خود زبان را نيز پيش کشيد که ساحتی رنگارنگ دارد به اين معنی که «هر زبانی، چند زبانی است»، هم در پذيرفتن و توسعة معانی و از آن خودسازی لغتهای ديگر زبانها و هم يافتن ريشه های يکسان برای لغتها در دو زبان متفاوت.
لاية دوم : گذار از رمان به ناوار
رمان از همان بدو پيدايش، تحول بی وقفه را سرلوحة کار خود قرار داد به اين دليل که زمانه، دچار تحول می شود و لاجرم بازتاب آن در رمان نياز به تمهيدات متقابل دارد. يکی از اين تحولات، تحول در شکل گيری و طرح رسانه های جديد نيز بود. همين امر برخی از نويسندگان را برآن داشت تا برای آثار خود نامی ديگر ابداع کنند. به عنوان مثال «ناتالی ساروت» برای آثار خود نام «تروپيسم» را ابداع نمود .نيز تلاش های ميشل بوتور خاصه «کتاب- ابژه» هايش،که نوعی ميل به فراروی از رمان در آن هست، حائز اهميت می باشد. تلاش ها برای شکل گيری رمان نو، واکنش به تيرخلاصي بود که جميزجويس بر رمان شليک کرده بود.طرح و شکل گيری متونی که نام ناپذيرند و در ژانرهای شناخته شده قرار نمی گيرند،پاسخی است به رمان نو. رمان اکنون پاسخ گوی ضرورت های زمانة ما نيست. کتاب کوچک الکترونيکیای توسط هريک از ما حمل می شود که می تواند در آن واحد امکان خواندن خبر، قصه، شنيدن موسيقی، ديدن عکس و مواجه با متون علمی و متکثر را فراهم آورد و اين مساله وضعيتی را برای انسان فرآهم می آورد که به او قدرت کاذب می بخشد: «قدرت انتخاب در عدم تناسب با قدرت بازی رسانهها». از طرف ديگر، «ديتای بزرگ» خلق شده توسط همين رسانه ها،به شکلی مبتذل و سطحی، همه را همه چيزدان کرده است. باری، آنچه دراين ميان پيش روی نويسنده قرار دارد، اين وضعيت است که چگونه حالتهای زمانة خود را به امری «ادبی~ هنری» تبديل کند تا بلکه ذرهای، تنها ذرهای از اين ابتذال قرن بکاهد.در واقع نوع ظهور رسانهها، اين امکان را از پيش، از نويسندة رمان سلب کرده است که نوع چنين تکثری را موضوع يا دستماية اثر خود قراردهد. بلکه ظهور متنهای چندرسانهای پاسخی است به اين وضعيت. من نام اين متون را «ناوار» گذاشتهام.در فلسطين ، به کولی ها ناوار می گويند. ناوار، از اين جهت حائز اهميت است که بی مرز است.
لاية سوم : دريازدگی در متن
درمان دريازدگی
Supernatural Remedies for Fatal Seasickness; Highly
indivisible but nevertheless in nineteen sections
عنوان متنی است از غزل مصدق که بخشی از این کتاب توسط نشر «گنگ پرس» در لندن در ماه گذشته به چاپ رسیده است.
متن اين گونه آغاز می شود:
“Your name is Jeffry. You are travelling by car when you know there are obvious benefits to bike. But the fu
