از من تو دیدنده تری به من عابری مرا می سازد در من رسوخ می کند ته می‌گیرد رسوب می‌کند مهمان خانه‌ای شده‌ام که در خودم به سر می‌برم به خواب می‌روم بیدار می‌شوم این‌ها در من نیست من درون این‌ها... بیشتر بخوانید

ازدحام قرمز و صدای پا و سیگار در پُک تُک تُک پله‌ها سر می‌خورند حروف سیاه حادثه که تیتر اول صفحه را بریز سردبیر داد می‌زند خون از تمامی گروه‌های حتی شمای خواننده‌ی عزیز دست‌های مانیتور بالا... بیشتر بخوانید

این متنی حرام‌زاده است که ثبت می‌شود در ثبت ِ احوال ِ سَرَم. شب دامنه‌ای ندارد. شب پاک می‌شود از روی بالشم و لیلة القدری که من‌ام! از صحن ِ تو می‌افتم به مجلسی در شمال ِ ذهنش؛ سلام! اتفاقاً... بیشتر بخوانید

در تهران از حقوق بشر حرف می‌زنم در نیویورک از برج‌هایی که حقوق آسمان را مجروح کرده‌اند بالا می‌روم می‌ایستم خیره می‌شوم: اندوه پنهان نمی‌شود پاییز را وادار کرده که زود اتفاق بی‌افتد تا بار د... بیشتر بخوانید

با من بزرگ شد به بلوغ رسید یادگرفت چگونه تنها از خیابان عبور کند و در ازدهام آدم‌ها در پیاده رویی با سنگ فرش‌های سیاه از دور بشناسد زنی را با کیف قرمز … هر روز راس ساعتی مشخص می‌رسید ب... بیشتر بخوانید

تا که زیبا شوم بژ رنگ زمین از دور تو آتش بگویی شعله شعله گل بدهد بدنم و زمانه زبانه بکشد در کلمه ها و جنس ترکیب از تازه بشود از نارنج با انتشار بی‌مجوز عطر مترصد دشتم تا آهوی شعله شعله‌شدن ب... بیشتر بخوانید

امنیت ابرو به نثری صریح ختم می‌شود ای ماه بالا بلند! *** سفت به آغوشم برگرد بر گِرد من بگرد گرداننده‌ی بی‌شگرد اندام‌ها! دختری با دو موی دو تایم ولی تو برگرد به گِرد من سفت به پریشانیم بپیچ... بیشتر بخوانید

سوت می‌زنیم و حواسمان را پَرت می‌کنیم زیرِ خاک که به خونِ خود آغشته است و از تکانِ ران‌هایش سَر از زمین نمی‌شناسد زیرِ این همه ماسک تمامِ تنفس‌ها مصنوعی‌اند تمام تن‌ها تمام خفتن‌های با تو مص... بیشتر بخوانید

هدیه‌ی سال 2016: شعری که انگیزه‌ی تمام کردن‌اش، در بیمارستان، زندگی به من بخشید   دچارِ خواب است بوسه‌ای که می‌زنم کمی بلندتر کمی شگفت‌زده‌تر. و حرف‌های بِلاشمشیر فرقی که دارد با کمالِ... بیشتر بخوانید