درخت که می‌شوی به تو فکر می‌کنم نه از روی ریشه کردن از روی کندن وقتی که قطعیت درخت تعظیم می‌کند تا شعله‌هایت بلند شوند برای شنیدن آب کوتاه شوند برای وقتی که با حرف قاطع تبر می‌افتی به خاک در... بیشتر بخوانید

از من تو دیدنده تری به من عابری مرا می سازد در من رسوخ می کند ته می‌گیرد رسوب می‌کند مهمان خانه‌ای شده‌ام که در خودم به سر می‌برم به خواب می‌روم بیدار می‌شوم این‌ها در من نیست من درون این‌ها... بیشتر بخوانید

این متنی حرام‌زاده است که ثبت می‌شود در ثبت ِ احوال ِ سَرَم. شب دامنه‌ای ندارد. شب پاک می‌شود از روی بالشم و لیلة القدری که من‌ام! از صحن ِ تو می‌افتم به مجلسی در شمال ِ ذهنش؛ سلام! اتفاقاً... بیشتر بخوانید

در تهران از حقوق بشر حرف می‌زنم در نیویورک از برج‌هایی که حقوق آسمان را مجروح کرده‌اند بالا می‌روم می‌ایستم خیره می‌شوم: اندوه پنهان نمی‌شود پاییز را وادار کرده که زود اتفاق بی‌افتد تا بار د... بیشتر بخوانید

تا که زیبا شوم بژ رنگ زمین از دور تو آتش بگویی شعله شعله گل بدهد بدنم و زمانه زبانه بکشد در کلمه ها و جنس ترکیب از تازه بشود از نارنج با انتشار بی‌مجوز عطر مترصد دشتم تا آهوی شعله شعله‌شدن ب... بیشتر بخوانید

هدیه‌ی سال 2016: شعری که انگیزه‌ی تمام کردن‌اش، در بیمارستان، زندگی به من بخشید   دچارِ خواب است بوسه‌ای که می‌زنم کمی بلندتر کمی شگفت‌زده‌تر. و حرف‌های بِلاشمشیر فرقی که دارد با کمالِ... بیشتر بخوانید

  من اما اعتقاد به زیبایی پتو دارم این بار قاطعانه در محفلی که صمیمی سردم شود لبخند می‌زنم تست هوش نداده‌ام ولی کنار کشیدن ساده‌ است با دلایلی روشن حتی اگر گیاه بشوی        یا فرار کنی... بیشتر بخوانید

تحشیه‌های این مسجد به زبان پیچیده‌ای راه می‌روند تو دیر کردی ملای پیرمان  از صحن مسجد به حاشیه قبرستان زار می‌زد جنازه  می‌برد کسی سهم انگشتان تو را دور کفن نمی‌دانست صدا های پیچیده‌ای می‌گف... بیشتر بخوانید