تهمت می‌زنم به کلماتی که می‌آیند به کلماتی که نمی‌آیند تا دروغ را نموداری به راستی جلوه کنند نوازش کنند پرنده‌ای که به تنهایی شهامت پرواز ندارد تهمت می‌زنم به هرچه پرواز تا پرواز پرهایش بریزد از برج ِ بلندی که بین من و تو فاصله می‌اندازد درست به وسعتِ همین کلمه که نزدیک شدن به تو فقط تهمتی‌ست به نزدیکی دروغ خیال انگیز اتفاق می‌افتد و راستی همان دروغِ کج پنداری ست به همین سادگی و سادگی انگ پذیراست مثل خدا که اگر بنویسی مار سیبی از دهانت می‌روید ما بی‌قرار دنبال تهمت‌های بزرگ می‌گردیم کلمه‌ای مانده به بهشت بهشت به جهنم می‌رود و همه چیز بستگی از بیرون به دوربین دارد امروز بگو چه دیدی؟ من خوراک نورهای تو بودم گفتی به خشم زنانی که در همه‌ی عکس‌ها سکوتم کرده‌اند لبخند بزنم گفتی انتقام تاریخی عکس‌ها را به حاشیه لبخند بزنم تهمت می‌زنم به نزدیکی چشم‌هایت که از من به عکسِ من لبخند می‌شود.
آمستردام 2014
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
Δ
تمامی حقوق برای نشریه الفما و استودیو خلاقیت و ارتباطات بصری ویرا (www.veeradesign.com) محفوظ است . هرگونه استفاده از محتوی سایت: متن ها، تصاویر، آثار هنری فقط با اجازه رسمی از الفما و صاحب اثر مقدور است.
