الفما | «تم‌ها و واریاسیون‌ها» | جان کیج | ترجمه علی قنبری

الفما | «تم‌ها و واریاسیون‌ها» | جان کیج | ترجمه علی قنبری

بی مفهومی ( پذیرش سکوت ) هدایت کننده به سمت طبیعت است ؛ عدم کنترل ؛ بگذار صداها ، صدا بمانند .

هر چیزی در خودش متمرکز می شود ، برای نمونه ، کمپوزیسیون ، اجرا و شنیدن اموری متفاوتند .

(موسیقی ) ناگهانی و غیر قابل پیش بینی است ؛ به واسطه ی نوشتن ، شنیدن یا نواختن یک قطعه موسیقی چیزی اتفاق نمی افتد ، گوشهای ما در این صورت است که در بهترین شرایط اند .

یک احساس نیاز به شعر .

جویس : « کمدی بزرگترین هنر است چرا که لذت کمدی آزادترین لذت از رضایت و نفرت است .»

اعتقاد به زندگی .
هنر = تقلید طبیعت به روش عملی آن .

همجواری ناهمسانی ها ، گوناگونی ، کثرت مراکز ، « عصا را به دو نیم کن ، مسیح حضور دارد » .

گمنامی یا فارغ از خویشتن خویش بودن اثر ( برای مثال عدم خود بیانگری ) .

یک اثر باید دربرگیرنده ی پیرامونش باشد ، همیشه تجربه گرایانه باشد ( پیشاپیش ناشناخته باشد ) .

صریح ، سرشار، وابسته ، مبهم ( طبیعت ِ صدا )

فارغ از نیت .

بدون ایده ای برای توصیه .

نه شروعی ، نه میانه ای ، نه پایانی ( فرایند ، نه موضوع ) .

رسوخ کننده بدون هیچ منعی ، بدون علت و تاثیر .

عدم قطعیت .

اضداد = اجزاء یکپارچه .

پیچیده کردن طرح ( راما کریشنا ) ، پاسخ وی به این سوال : که اگر خدا خوب است ، چرا در دنیا شیطان وجود دارد ؟

ماجراجویی( تازگی ) نیاز به عمل خلاقه .

اگر ذهن منضبط شود ( همچنین جسم ) ، قلب به آرامی از ترس به سوی عشق باز می گردد ( اکهارت 1).

هر چیزی می تواند به دنبال چیز دیگری بیاید ( بنیانی بر اساس هیچ بنا می شود ) .

نتایجی برآمده از خود اثر (نه از پیرامون آن )

کارهای تصادفی سودمندند ؛ موکشا1 .

هدایت به واسطه ی یک شخص ، نه یک کتاب ؛ آرتا 2 .

عشق .

راست و دروغ .
عدم تعین زمان .

فرایند به جای موضوع .

آمریکا فضایی برای تجربه گرایی دارد .

جهان یک جهان است .

تاریخ ، داستان کارهای بدیع است .

حرکت از صف .

همه ی پدیده های شنیداری = مصالحی برای موسیقی .

امکان ناپذیری بدون اشتباه بودن اثر .

بهار ، تابستان ، پاییز ، زمستان ( خلقت ، حفاظت ، ویرانی ، سکون ) .

امکان کمک به واسطه ی عدم انجام کاری .

موسیقی تا زمانیکه شنیده می شود موسیقی نیست .

موسیقی و رقص توامان ( و سپس دیگر چیزهای توام ) .

قبل از مطالعه ی ذن ، انسان ، انسان است ، کوهستان ، کوهستان . هنگام مطالعه ی ذن ، همه چیز مغشوش می شود . بعد از مطالعه ی ذن ، انسان ، انسان است ، کوهستان ، کوهستان . چه فرقی است بین قبل و بعد آن ؟ هیچ . فقط قدمها کمی از زمین دور می شوند ( سوزوکی ) .

اگر که ساختاری هست ، ساختاری موزون .

ملال به علاوه ی دقت = جذابیت .

اصول ، متضمن تمامی راه حل هاست = سوالی که می پرسیم .

فعالیت ، عدم ارتباط .

احساس نُه گانه ی همیشگی ( حماسی ، شادمانی ، حیرت ، شهوانی ، آرامش ، سوگ ، ترس ، خشم ، نفرت ) .

عملی بودن تغییرات اجتماعی ناشی از امکان تغییرات ذهن است .

هدیه دهنده ( بازگشت به دهکده بدون عقلانیتی ورزیده ) .

مطالعه متناوب می شود .

درمیانه ، هیچ چیز .

موضوع ، امر ِ واقع است نه نشانه ( ایده ) .

شعر چیزی برای گفتن و گفته شدن ندارد ؛ ما چیزی را تصاحب نمی کنیم .

نامعلوم بودن آینده .

اختلالات صوتی ( آدم توسری خورده ) ، موسیقی و جامعه را تغییر می دهد .

عدم فعالیت = شناخت . فعالیت = عدم شناخت .

بدگمانی به موثر بودن تحصیلات .

HCE1 ( Here Come’s Evereybody )

این ، این علت لذت است .

زمین راه گریزی از آسمان ندارد ( اکهارت ) .

تحرک ، عدم تحرک .

بالاترین هدف = بی هدفی . دیدن = ندیدن . ( مطابق با طبیعت ) .

ما در داشتن مسیر هوایی ِ شناخت ِ اکنون ، قدیمی ترینیم ( گرترود استین ) .

سیالیت ِ درون و برون .

عدم جدایی ِ روح و ماده .

اهمیت ِ وجود ِ سرگشتگی . پیش بینی ناپذیری .

عدم فاصله به واسطه ی سایه ها ( به واسطه ی پیرامون ) .

تئاتر به زندگی نزدیکتر است تا هنر یا موسیقی .

علاقه .

آگاه = نا آگاه . یادگیری = یادگیری اینکه ما در حال یادگیری نیستیم .

شکستن قاعده ها .

عدم استفاده از داوریهای ارزشی .

ما همگی به سمت های مختلفی می رویم .

اهمیت بی قاعده گی .

رفتن به هر دو سو ( یوجی تاکاهاشی ) .

فقدان ِ ملال .

آنارشی .

بی معنایی به مثابه ی واپسین معنا .

ذهن قادر است تغییر بدهد .

انجام ِ بیشتر تا کمتر .