فرانتس سدلاسک و زیبایی هراس‌آور | مبینا امیدی

فرانتس سدلاسک و زیبایی هراس آور

مبینا امیدی

فرانتس سدلاسک*(۱۹۴۵-۱۸۹۱) نقاش اتریشی که به سنتی تعلق داشت که تحت عنوان عینیت نو(neue sachlichkeit) شناخته می شد و یک جنبش هنری مشابه رئالیسم جادویی بود. در پایان جنگ جهانی دوم-که در آن به عنوان یکی از نیروهای مسلح آلمان حضور داشت- جایی در لهستان ناپدید شد.
فرانتس سدلاسک در ۲۱ ژانویه ی ۱۸۹۱ در Breslau متولد شد و در ۱۸۹۷ به Linz رفت. در سال ۱۹۰۹ از دبیرستان سلطنتی Fadingerstrabe فارغ التحصیل شد.
یک سال بعد به وین رفت و در آنجا معماری و شیمی خواند. پس از خدمت در جنگ جهانی اول، تحصیلاتش را تکمیل کرد و در ۱۹۲۱، کارش را در موزه ی تخصصی وین آغاز کرد. در ۱۹۲۳، سدلاسک با ماریا آلبرشت ازدواج کرد و این زوج صاحب دو دختر شدند.
در ۱۹۱۳، سدلاسک به اتفاق آنتوان لوتس، کلمنس براوش، فرانتس بیتزن و هاینز بیتزن، یک انجمن هنری در Linz تأسیس کرد. سدلاسک کارش را به عنوان گرافیست شروع کرد و سپس به رنگ روغن روی آورد. او در ۱۹۲۵، تعدادی نقاشی آبرنگ برای یک کتاب تهیه کرد. در سال ۱۹۲۷، به جدایی وینی پیوست که یک انجمن هنری بود که به وسیله ی گوستاو کلمیت و دیگران در ۱۸۹۷ بنیان گذاشته شده بود. مجموعه ای از کارهای سدلاسک در نمایشگاهی در موزه ی لئوپولد در Museumsquartier در وین است که شامل نقاشی آواز در گرگ و میش هم می شود.
سدلاسک به عنوان یکی از برجسته ترین هنرمندان اتریشی بین دو جنگ جهانی به حساب می آید، کسی که نقاشی های اسرارآمیز و هنوز مجذوب کننده اش، در برابر دسته بندی های معمول مقاومت می کنند. در دوره ی کارهای گرافیکی اولیه اش، او جهان های رویایی هراس آور و سوررئال را که فضای شان میان روانکاوی فرویدی و انزاوی اجتماعی مبهم آن دوره اش در نوسان بودند، طرح کرد. بعدها به نقاشی رنگ روغن و سبک استادان کهن آلمانی روی آورد. و موتیف کارهایش از رقص های شبح وار به چشم اندازهای متروک و پهناور تغییر یافتند. فضای کارهایش آرام تر شد، اما با وجود این که مناظر روستایی و زیبا به نظر می آمدند، می شود گفت به نوعی تجسم انزوا و تنهایی فردی اش بودند.
ناپدید شدن سدلاسک در اغتشاش آخرالزمانی جنگ جهانی دوم، شبیه یک تراژدی به نظر می رسد؛ برای کسی که در هنرش به مثابه یک پیشگوی مصیبت عمل می کند.

Franz Sedlacek*