شعری از شاپور بنیاد در سوگ و یاد احمد میرعلایی نگاه کن دایره را که آسان پر می‌کشد از این کنج به آن کنج * – «جایی کوچک به من بده جایی کوچک فرمانروای کلام من فرمانروای کلام ای سپید جامه‌... بیشتر بخوانید

شعری از احسام سلطانی   آن که نمی‌رود از یادم کسی‌ست که نمی‌رود از یادم. . طوری که وانمود می‌کند رنگ طوری که وانمود می‌کند گلوله طوری که وانمود می‌کند زخم طوری که وانمود می‌کند تب، یعنی... بیشتر بخوانید

قل یا بانوی زیبایی لا تعبدونَ الا دو چشم سیاه: * جراحت مکروه روی گونه‌های معصوم غیاب ابلیس با واژه‌های کم سن و سال بگو از تکریم گیسو با دهان این ماه بگو از شرم از دو دوهای بی‌اختیار بگو عین... بیشتر بخوانید