“زمین سپید می خواند” ری را عباسی         مادر که می شوی کلمه ها از عزیزم عزیزم بالا می روند عزیزترین ها شال وُ کلاه می کنند و الفبا روی تخته ی سیاه سفید می نو... بیشتر بخوانید

شعری از نرگس باقری به او که نگاه می کنی کجای آفرینشم؟ زنی در مردمک ها ابد و یک روز وقتی دست در کلماتی برده ای که استخوان های من است رها شده ام چون پوپکی که هرگز نامی از ساقه نشنیده است و پیش... بیشتر بخوانید

شعری از شاپور بنیاد در سوگ و یاد احمد میرعلایی نگاه کن دایره را که آسان پر می‌کشد از این کنج به آن کنج * – «جایی کوچک به من بده جایی کوچک فرمانروای کلام من فرمانروای کلام ای سپید جامه‌... بیشتر بخوانید

قطعه‌ای از برنت نوترون(چهار کوارتت- ت . س. الیوت) با صدای حامد سلیمان‌تبار تهیه شده در استودیو حلزون سیاه بیشتر بخوانید

شعری از احسام سلطانی   آن که نمی‌رود از یادم کسی‌ست که نمی‌رود از یادم. . طوری که وانمود می‌کند رنگ طوری که وانمود می‌کند گلوله طوری که وانمود می‌کند زخم طوری که وانمود می‌کند تب، یعنی... بیشتر بخوانید