الفما | شعری از فرزانه قوامی   “از تهران تا منهتن”     متاسفم! نمی توانم برایت بجنگم دنیا در لباس شب بلند خود،جذاب تر از همیشه می رقصد علی رغم تعالیم اخلاقی بستن پ... بیشتر بخوانید

شعری از رضا روزبهانی   حاشیه‌ی کبیر باشم و از لای اوراق خرد خودم بزنم بیرون سپید باشم و بپاشم روی سیاه که خود سپید می‌بیند خام بریزم روی الف‌بای غربت بریزم روی انهدام کاسه در شراب سرخ ب... بیشتر بخوانید

الفما | شعری از یدالله رویایی   دلتنگی‌ها ۹ در باز بود اما، بسیار دور بود. ما با نقیب قافله می‌رفتیم و خون ما که بوی سرخ حماسه داشت مار و سراب را، تا انتهای حافظه می‌برد در انتهای حافظه... بیشتر بخوانید

الفما | شعری از بی تا ملکوتی بیشتر بخوانید

آنچه نوشته ام | شعری از رضا براهنی     آنچه نوشته ام     نام تمامی پرنده‌هایی را که در خواب دیده‌ام برای تو در این‌جا نوشته‌‌ام نام تمامی آن‌هایی را که دوست داشته‌ام نام... بیشتر بخوانید