باید بنویسم | شعری از علی قنبری     باید بنویسم، نه بخاطر اینکه “یک جهت” را بردارم از سیاسی ترین خیال و مسلح کنم یک چشم فراگیر را. باید بنویسم، نه بخاطر اینکه “مر... بیشتر بخوانید

شعری از علی باباچاهی در آب يخ زده جوانه که زد رشد کرد سريعاٌ و براي خودش آدمي شد ما فوج فوج از روي شهر پريديم شما متوجه نشديد! منقارهامان را پنهان کرده بوديم زير بال وُ پرهامان که تنگ شده بو... بیشتر بخوانید

بردند | شعری از رضا براهنی   در را از جایش کندند، بلند کردند در را به روى گارى انداختند، بردند حالا فضاى خالى در، چون دهان سگى، تشنه و تنها در زیر آفتاب له له زنان است اتاقها را بردن با... بیشتر بخوانید

نیامد | با صدای رضا براهنی     شتاب کردم که آفتاب بیاید نیامد دویدم از پیِ دیوانه‌ای که گیسوانِ بلوطش را به سِحرِ گرمِ مرمرِ لُمبرهایش می ریخت که آفتاب بیاید نیامد به روی کاغذ و دی... بیشتر بخوانید

شعری از شمس آقاجانی جای خالی‌اش هر روز بر عصمت ما اضافه می‌شود از ما گذشته یعنی! به هدر رفته‌ایم ما؟ آن اسب را بیاورید ببینم عبورش را یال‌ آشفته‌ی غرورش را بیاورید ببینم با اسب‌های نرفتنم چه... بیشتر بخوانید