الفما | شعری از فرزانه قوامی   “از تهران تا منهتن”     متاسفم! نمی توانم برایت بجنگم دنیا در لباس شب بلند خود،جذاب تر از همیشه می رقصد علی رغم تعالیم اخلاقی بستن پ... بیشتر بخوانید

شعری از رضا روزبهانی   حاشیه‌ی کبیر باشم و از لای اوراق خرد خودم بزنم بیرون سپید باشم و بپاشم روی سیاه که خود سپید می‌بیند خام بریزم روی الف‌بای غربت بریزم روی انهدام کاسه در شراب سرخ ب... بیشتر بخوانید

الفما | شعری از یدالله رویایی   دلتنگی‌ها ۹ در باز بود اما، بسیار دور بود. ما با نقیب قافله می‌رفتیم و خون ما که بوی سرخ حماسه داشت مار و سراب را، تا انتهای حافظه می‌برد در انتهای حافظه... بیشتر بخوانید

الفما | شعری از بی تا ملکوتی بیشتر بخوانید

آنچه نوشته ام | شعری از رضا براهنی     آنچه نوشته ام     نام تمامی پرنده‌هایی را که در خواب دیده‌ام برای تو در این‌جا نوشته‌‌ام نام تمامی آن‌هایی را که دوست داشته‌ام نام... بیشتر بخوانید

همراه با مسعود احمدی به بهانه انتشار مجموعه «ديگر نبودم، مرده‌بودم» ساده‌نويسی جعلی هيچ دستاوردی نداشته است رسول آباديان عکس: هادی رحمانی همراه با شعر جدیدی از مسعود احمدی مسعود احمدي ازآن ج... بیشتر بخوانید

باید بنویسم | شعری از علی قنبری     باید بنویسم، نه بخاطر اینکه “یک جهت” را بردارم از سیاسی ترین خیال و مسلح کنم یک چشم فراگیر را. باید بنویسم، نه بخاطر اینکه “مر... بیشتر بخوانید